BRIDGEBABBELS APRIL 2023

Bridge Babbels april 2023

VOORWOORD

De redactie is er in geslaagd een eerste adverteerder voor ons club-magazine aan te trekken. Bas van Dijck wil zijn bedrijf “Zilverleven” op o.a. deze manier verdere bekendheid geven. De overeenkomst tussen BCZ en Zilverleven is een eerste instantie voor de periode van één jaar. Mochten er ook leden of anderen zijn die, middels een advertentie in ons clubblad, iets met een min of meer commercieel tintje nader onder onze aandacht willen brengen? Dan kan dat vanzelfsprekend altijd. Neem voor nadere informatie over de mogelijkheden hiertoe contact op met de redactie.

Aan de uitgave van BCZ Bridge Babbels, editie april 2023, werkten mee:
Ruth Smits redt het beperkte leven van een cursiste, Peter Englebert vertelt over het bijzondere ingewikkelde leven van een geëngageerde “WedstrijdLijder”, Loes Joosten beantwoordt knellende levensvragen, Pieter Ekelmans verhaalt, naast zijn prietpraatjes, in deel twee van de feuilleton over het wel en wee van het Hartenaas-leven, 15 vragen zijn deze keer beantwoord door Mia Meester, de Brugwachter benadrukt bridge met een glimlach, Monique van ’t Zet reist verder in Nieuw Zeeland en manlief Peter vertelt over zijn muzikale aanwinsten. John Spierings zet wederom vrijwilligers in het zonnetje. En de arbiterbabbel van Henk van Lieshout behandelt ditmaal hoe men op een correcte wijze dient om te gaan met de biedbox.

INHOUD
Voorwoord 2
Uit de bridgeschool geklapt 4
Een vleugje jolijt. 5
P(r)iet praat 6
Arbiterbabbel: dE BIEDBOX 7
Het roerige leven van de Hartenaas 9
15 vragen aan Mia Meester 10
De vrijwilligers van de maand 12
Lieve Loes 13
Op reis met de zetjes 14
Save the date: Spaanse dag. 18
Single verzamelaar… hoe het begon 18
Ledennieuws 19
De jarigen van de maand 19
Agenda 20
Colofon 20

UIT DE BRIDGESCHOOL GEKLAPT

En dan is het zover… wekenlang, zo niet jaren lang, heb je getwijfeld. Inmiddels gek gemaakt door ouders, kinderen, vrienden of buren. “Het is zo’n leuk spel; écht wat voor jou!”, “Ja, dat kan je nou wel zeggen, maar ik heb gewoon geen tijd!”, “Bridge is voor oude mensen toch?” “Het schijnt heel moeilijk te zijn…?”. Allemaal redenen dus om het niet te doen.

En uiteindelijk zie je dan die advertentie in het Streekblad of op de ‘socials’ langs komen. Bridgeles voor beginners! “Tsja, de dag komt me wel goed uit… Zal ik dan tóch de stap maar eens wagen?”
Sinds 2008 verzorg ik met een aantal super enthousiaste vrijwilligers de lessen voor Bridgeschool Zoetermeer. In eerste instantie vanuit het oogpunt om het ledenaantal binnen de bridgeclubs binnen 2B-Home op peil te houden. In een later stadium is Bridgeschool Zoetermeer volledig ingelijfd bij Bridge Club Zoetermeer en wordt ze gefinancierd met een deel van de begroting van de club en een deel met subsidie van de Gemeente Zoetermeer. Volledig gerund door vrijwilligers van de club. Voor mij ongekend, en meteen een drive om te blijven organiseren, wat er allemaal terugkomt aan warme reacties. Dit náást (inderdaad!) het positieve effect op de bridgeclub.

“Je hebt m’n leven gered” is misschien wel de mooiste opmerking die ik jaren geleden van een cursiste kreeg. Deze cursiste in petto ging door een moeilijke thuissituatie heen en dat kleine advertentietje van de Bridgeschool heeft haar leven zo verrijkt. De afleiding en het stukje ‘eigen leven’ op dat moment waren zo belangrijk. Daarnaast het sociale aspect van het verenigingsleven (en in ons specifieke geval de bridgesport). Dit wordt nog wel eens onderschat door mensen. Of niet gerealiseerd. Zo gaan mensen met pensioen en denken na over een nieuwe invulling van de tijd. Mensen komen alleen te staan en dat is niet altijd makkelijk om dan de deur uit te gaan en anderen te ontmoeten. De tijd om achter de geraniums te gaan zitten is voorbij.

En jong geleerd is oud gedaan. Vandaar ook dat het belangrijk is voor de ‘jongeren’ van onze club om ook in hun sociale kring de bridgesport volop te promoten!
Dat onze gezondheid sterk van anderen afhangt, beseft niet iedereen maar heb ik in de jaren wel geleerd.

EEN VLEUGJE JOLIJT

P(R)IET PRAAT
Advertentie
Gaat de BB commercieel? Driewerf neen! Maar we willen wel inkomsten voor de BCZ genereren. Dit willen we in de BB doen middels het opnemen van advertenties, waarvan jullie een eerste proeve in deze BB-versie aantreffen. Het is een begin van een volgende geldstroom voor onze club. Hopelijk volgen er meer product promoties in ons clubblad. Natuurlijk is er ook ruimte in ons magazine voor niet commerciële aankondigingen van club- en ledenactiviteiten. Heb je hiervoor belangstelling? Informeer bij de redactie naar de mogelijkheden.

Bibberites
We hebben het in aantal malen in onze bridgelocatie behoorlijk fris gehad. Vooral in de Gallery was het soms flink afzien. Maar ……… er is goed nieuws het betere weer komt eraan. Dus dit leed is voorlopig geleden. Met de oplopende buitentemperatuur loopt over enige tijd ook weer de reguliere bridgecompetitie af. Dan kunnen de leden en ook buitenstaanders weer deelnemen aan de BCZ-zomercompetitie. Hoe BCZ dat precies in het vat gaat gieten, horen jullie later via de Nieuwsbrieven.

De Paasdrives
Het waren weer mooie evenementen op de maandag, woensdag en donderdag: onze jaarlijkse BCZ Paas bridgedrives. Helen had weer gezorgd voor fraaie prijzen, die door de vele winnaars zeer werden gewaardeerd. Helen dank daarvoor en ook de WL-ers van dienst, die een wederom puike prestatie hebben geleverd. Ook een welgemeend merci naar de overige leden van de evenementencommissie, die voor een gezellige aankleding van deze Paas drives zorgden.

In de rij voor de inschrijving De mannen zitten er klaar voor!

 

ARBITERBABBEL: DE BIEDBOX

Hoewel de Biedbox een Appendix is van het reglement is het toch goed om daar even bij stil te staan. We zijn verplicht eerst te bedenken welke bieding we gaan doen voordat we een kaart uit de biedbox aanraken! Het aanraken van biedkaarten is onderhevig aan de spelregels (zoals bijvoorbeeld: ongeoorloofde informatie).
Algemeen
Biedkaarten worden netjes, met de tekst gericht naar het midden, neergelegd. (linkshandige mogen de tekst naar zich leggen). Biedkaarten worden (overlappend) van links naar rechts neergelegd, bij linkshandige omgekeerd, waarbij het vorige bod zichtbaar blijft. Het is niet toegestaan alleen de biedkaart van het bedoelde bod op tafel te leggen. (alle onderliggende kaarten worden meegenomen)

 

DENKEN DOE JE MET JE HOOFD EN NIET MET DE BIEDKAARTEN!!
Ga niet grabbelen in je biedbox!!

Spelers mogen de biedkaarten pas aanraken als ze hebben besloten welke bieding ze gaan doen. Een bieding is gedaan als de biedkaart uit de biedbox wordt gepakt. (Artikel 25)
Zodra je een biedkaart uit de biedbox pakt, geldt boven het bod en onder de bieding, ongeacht of het bod/bieding wel of niet zichtbaar was. Een kaart die per ongeluk uit de box (mee-)komt mag natuurlijk worden teruggeplaatst (bijvoorbeeld wanneer er twee kaarten aan elkaar geplakt zitten). Bij wedstrijdbridge is aanraken al bieden!

DE BIEDBOX en de in alle openheid gemaakte afspraken in de Systeemkaart;
Bij aanvang van de speelronde wisselen spelers de systeemkaart uit, leggen deze uit en bevragen elkaar hierover. Dus in het kort uitleggen, wat speel je en wat zijn je conventies. Zonder systeemkaart zal de arbiter een bieding met twijfelachtige uitleg eerder aanmerken als ‘verkeerde uitleg’ dan met een systeemkaart. Artikel 40.

Vragen naar de reeds gedane biedingen met de betekenis.
Je mag de systeemkaart van de tegenstander voor en tussen de spellen inzien, en (RT) tijdens het bieden. (alleen als het zijn beurt is). Om ongeoorloofde informatie te voorkomen kan je het best vragen naar de volledige bieding. Speler mag als hij (RT) aan de beurt is om te bieden, vragen naar het voorafgaande biedverloop en de uitleg hiervan, dit mag zeker niet ten behoeve zijn van je partner gedaan worden. Alle spelers mogen na afloop van het bieden vragen de biedkaarten nog even te laten liggen, zodat het biedverloop zichtbaar blijft.

Geen biedingen, wel aandacht vragen, gebeurt met behulp van Alert, Stop en (re)Doublet kaarten.
Pré-alert:
Pré-alert betekent dat je voor aanvang van de ronde de tegenstanders alerteert op je bijzondere afspraken, vooral als deze minder gangbaar zijn. Denk aan conventies als Transfer-Walsh, Montréal. transfer-preëmpts, ongebruikelijke openingen, met name ongebruikelijke 1♣* , 2-niveau ‘s, 1SA-openingen die minder dan 11 punten kunnen bevatten (b.v.: ‘10-12 sans’) of niet per se een SA-verdeling aangeven. (Onze vereniging kent nogal wat exotische openingen dus vraag gewoon om de betekenis van de bieding). Het pré-alert ontheft je niet van de alerteerplicht.

Alerteren. Alerteren wordt duidelijk en zichtbaar gedaan; de alertkaart wordt uit de biedbox gehaald en getoond aan tegenstander waarna deze wordt teruggestoken in de biedbox. Alerteren mag eventueel ook gedaan worden met duidelijk uitspreken van “Alert” of een duidelijk hoorbare klop op tafel. Alle biedingen van partner waarvan je vermoed dat de tegenstander een andere betekenis verwacht, worden gealerteerd. Alerteren wordt doorgaans gedaan tot op driehoogte. Alleen als vierhoogte een kunstmatige bieding is moet deze worden gealerteerd.
Bij *1♣ is alleen alerteren onvoldoende; daar moet ook de uitleg bij worden gemeld wat 1♣ betekent. Bijvoorbeeld: 1♣ “alert vanaf een één kaart””, “alert naar Transfer-Walsh”, “alert naar Montréal” of “alert naar Puppet Stayman (Niemeijer)”.

Stopkaart. Je kondigt een sprongbod aan door de stopkaart voor je op tafel te leggen en daarna de biedkaarten van je bod op tafel te leggen; na enige tijd (zo’n 10 tellen) haal je de stopkaart weer weg en stop je deze weer in de biedbox. LT mag pas bieden als de stopkaart weggehaald is. (dus hij gaat in de wachtstand).LET OP: Als de stopkaart te haastig is verwijderd of niet gebruikt is, moet de opvolgende (LT) speler pauzeren alsof de stopkaart op de juiste manier gebruikt is.

Doublet / Ré-doublet. Wordt gegeven als straf, informatie, bieding, etc. (onze bridgeschool verzorgt voor dit doublet-complex een prima cursus)

Afsluiting algemeenheden: In de volgende uitgaven verdiepen wij ons in de “onregelmatigheden”
We starten met het bieden tijdens de contract vaststelling

HET ROERIGE LEVEN VAN DE HARTENAAS
Wat vooraf ging:
We hebben de geboorte van de HAS mogen ervaren. Ook de relatie met de andere kaartsoorten is nader belicht. Als ook de verlossing van de knellende banden van de verschillende omgevingsfactoren. Nu op zoek naar een gezellig dak boven het kaartenkoppie.

Samenleven (episode 2)
Allereerst zoekt de bevrijde kaartgemeenschap naar een ruimer onderkomen. Men wil elkaar toch niet helemaal loslaten, en daarom lijkt het aanbod van de opgedofte eigenaar tot huur van een oude verlaten duiventil een goede eerste stap naar zelfstandigheid. De kaartfamilies blijven wel onder één dak maar hebben zo toch elk een eigen afgescheiden optrekje met onbelemmerd riant uitzicht.
Maar, zoals dat gaat, is ook binnen de Hartenfamilie niet alles pais en vree. HAS als pater (of is het mater?) familias krijgt strubbelingen met de dame en de heer, die zich meer en meer als koningin en koning gaan gedragen. Voeg daarbij het lompe gedrag van de alleenstaande hartenboer als ook het puberale gedrag van de oudste kinderen 10 en 9 en het moge duidelijk zijn dat het eens zo harmonieuze gezin dreigt te ontsporen. Op een gegeven moment besluit HAS, na overleg met de zelfbenoemde majesteiten, hulp te zoeken bij een gezinsmediator.
Na diverse gesprekken komt men tot de gezamenlijke conclusie dat het zo innig bij elkaar hokken van gezinsleden misschien niet de meest gewenste samenlevingsvorm is. Tja, wat staat hen nu te doen is de allesomvattende gewetensvraag. Na veel discussie, ook met leden van de overige kaartenclans, alwaar hetzelfde bleek te spelen, besluit men tot vorming van een commune. Hier binnen zijn alle kaartenclans dooreen geschuffeld. Daar zij in totaal met 52 zijn, van de joker is al eerder afscheid genomen, formeert men groepen van 13 kaarten. Als nieuwe huisvesting trekt men, op advies van de mediator, in een zogenaamde cassette, waarbij elke kaartengroep een eigen entree heeft. In geval van nood blijft de mogelijkheid open alsnog een beroep op de overige familieleden te doen. Eind goed al goed kun je denken, maar er ligt nog veel meer verrassends voor onze HAS in het verschiet.

 

15 VRAGEN AAN MIA MEESTER

Mia bridget op de altijd gezellige woensdagmiddag sessie. Zij speelt met veel plezier haar bridgerondes samen met bridgepartner Ineke Zwarekant. Nu nog in de C-lijn, maar met aspiraties voor een hoger level. In de nazit van deze hersengymnastiek oefening drinkt zij regelmatig vrolijk een goed glaasje mee.

Vraag 1: Burgerlijke staat:
Heel gelukkig 51 jaar getrouwd geweest met Dick Meester. Helaas overleden. Een zoon, een dochter en 4 schatten van kleinkinderen.
Ik ben nog van de generatie vrouwen die ontslag kregen als ze gingen trouwen. Van directiesecretaresse bevorderd tot gezinsmanager. Een carrièremove waar ik nooit spijt van heb gehad. Vanwege een (tijdelijke) functie van mijn man bij de V.N. hebben we met het hele gezin twee jaren in Bandung Indonesië gewoond. Dat was een heel bijzondere tijd. Daar heb ik leren relativeren en ontdekt wat echt belangrijk is.

Vraag 2: Waarom speel je bridge, en wat vind je er leuk aan?
Zoals bij zovele anderen werd na het verlies van mijn man, de daarop volgende corona-jaren en nog een paar andere factoren mijn netwerk ineens een stuk kleiner. Dus ging ik op zoek naar een plezierige, zinvolle tijdbesteding en de mogelijkheid nieuwe leuke mensen te ontmoeten. Ik ben eigenlijk wel een spelletjesmens dus het is niet zo vreemd dat ik bij bridgen uitkwam. Tegelijk een kans om de grijze cellen stevig aan het werk te zetten.

Vraag 3 Waarom speel je bij BCZ?
De naam Gezelligheid Troef sprak me wel aan. ‘t Was nog net voor de fusie met BCZ. Bovendien kon ik me hier snel en gemakkelijk opgeven voor de ruitencursus, (de klavercursus heb ik overgeslagen, ik had haast) want ik moest het nog wel eerst even leren. De sfeer is erg fijn; ik vind er alles waarnaar ik op zoek ben.

Vraag 4 Speel je ook nog bij andere bridgeclubs? Zo ja, welke?
Nee. Wel thuis, BCZ-leden met elkaar.

Vraag 5 Heb je nog andere hobby’s?
Hoeveel ruimte heb je? TONEEL, mijn PASSIE. Al vanaf mijn 17e heb ik vol enthousiasme toneel gespeeld. In de galerie hangen foto’s van de toneelzaal boven toen 1892 nog theater De Graanschuur was. Die zijn voor mij heel bijzonder. Op dat toneel heb ik zoveel mooie rollen gespeeld. Ik was ook één van de oprichters van de Zoetermeerse Comedie, die zo’n 30 jaar heeft bestaan. De hobby waarvan ik mijn “beroep” heb kunnen maken. Begin jaren negentig ben ik een opleiding tot toneelregisseur begonnen, die ik in 1996 succesvol heb afgerond. Sindsdien ben ik gaan regisseren en heb veel mooie voorstellingen mogen maken. Tot twee keer toe heb ik zelfs een prijs gekregen voor de beste regie. Een soort ‘’Oscar’’ onderscheiding.
Een hele leuke ervaring was het werken met kinderen. Tweemaal heb ik met schoolkinderen een zelfgeschreven eindejaar musical gedaan. Geweldig.
Corona bracht voor mij wel het einde van het regisseren. Werken met acteurs vind ik nog steeds het spannendste dat er is, maar de volledige verantwoording dragen voor een totale voorstelling wordt me toch echt te zwaar. Ik geniet nu van de vele mooie herinneringen aan fantastische acteurs en de fijne samenwerking met hen.
Wel ben ik als vrijwilliger nog één dag in de week werkzaam op de landelijke toneelbibliotheek in Den Haag. Daar geef ik repertoire-adviezen aan toneelgroepen die een geschikt stuk zoeken om te spelen. Tevens maak ik synopsissen van stukken in de bibliotheekcollectie. Extra informatie over de inhoud voor in de catalogus.

Vraag 6 Wil je iets in je leven veranderd zien?
Wat ik echt veranderd zou willen zien is onmogelijk. Verder ben ik redelijk tevreden. Ik hoop nog lang te kunnen genieten met en van mijn dierbaren en vrienden om me heen.

Vraag 7 Heb je een voorbeeld in je leven?
Mijn Dick. Onvoorstelbaar gewoon, zo positief als hij in het leven stond. Ik doe mijn best zijn voorbeeld te volgen maar dat lukt me niet alle dagen even goed.

Vraag 8 Wat staat er nog op je bucketlist?
Niet echt iets speciaals, maar verrassingen zijn welkom.

Vraag 9 Waar word je blij van en waarvan niet?
Mensen die open staan voor elkaar maken me altijd erg blij. Ik kan slecht tegen al die korte lontjes, het vandalisme en geweld van de laatste tijd.

Vraag 10 Waar heb je mooie herinneringen aan?
Zie de antwoorden op de vragen 1 en 5.

Vraag 11 Welk boek moeten we lezen?
¬Daar waar de rivierkreeften zingen van Delia Owens moet erg mooi zijn. Onlangs heeft iemand mij dat cadeau gegeven. Ik ben er nog niet aan begonnen, maar dat ga ik nu gauw doen.

Vraag 12 wat is je favoriete vakantiebestemming?
Zuid Europa, de cultuur en de warmte.

Vraag 13 Naar welke muziek luister je graag?
Fanatieke klassieke muziekliefhebber. Ik heb helemaal niets met pop.

Vraag 14 Wie zou je nog wel eens willen ontmoeten?
Geen idee.

Vraag 15 wat zou je de lezer willen meegeven?
Blijf vooral genieten van de kleine mooie momentjes. Ze zijn vaak kostbaarder dan je beseft.

 

DE VRIJWILLIGERS VAN DE MAAND

Onze BridgeClub Zoetermeer mag je met ruim 240 leden best tot de grote clubs rekenen. Tel daarbij op dat we niet één maar drie speelmomenten hebben, de maandag/woensdag/donderdag, en de uitdaging is duidelijk: hoe zorg je ervoor dat het niet een club is van individuen? Hoe kun je het karakter van een vereniging behouden? Want, zo valt in onze statuten te lezen, onze vereniging heeft als hoofddoel het doen beoefenen van de bridgesport, maar heeft voorts als doel om de onderlinge band tussen de leden te versterken.
Welnu, het lief & leed potje levert zeker te weten een bijdrage aan dit laatste punt door als vereniging even stil te staan bij gebeurtenissen die ingrijpen in het leven van onze leden.

Gebeurtenissen, waarbij tranen van geluk maar ook tranen van droefenis kunnen vloeien: huwelijk, geboorte, ziekte, ziekenhuisopname, overlijden. Ondanks het niet aflatende enthousiasme van de vrijwilligster (jazeker, enkelvoud in dit geval) Helen kan zij uiteraard niet met alle leden van onze vereniging contact hebben. Vandaar bijvoorbeeld de regelmatige oproep in de Nieuwsflits om door te geven als je weet van zo’n gebeurtenis. Ons algemene emailadres staat ook hiervoor open. Want de vereniging zijn wij met elkaar.

Naast het lief & leed potje is er nog een activiteit die de onderlinge band tussen de leden versterkt én die de leden daarbij tevens de bridgesport doet beoefenen: de evenementen binnen onze vereniging. Denk daarbij aan de Nieuwjaarsdrive met bridge en diner, Paasdrive, Zomerdrive, Spaanse avond met bridge & tapas, kroegentocht Bridge in Beweging en de Kerstdrive. Stuk voor stuk zaken waar veel tijd in gaat zitten van de vrijwilligers uit de evenementencommissie om ze te organiseren. En waar het de vrijwilligers een voldaan geeft als deelnemers aan het eind zeggen dat het allemaal soepeltjes verliep en geen weet hebben van de hectiek en stress die er soms vooraf of tijdens de uitvoering achter de schermen is bij de organisatie.

Om dat te bereiken vereist ieder evenement een zorgvuldige voorbereiding waarbij al soms maanden van tevoren wordt gestart. Tijdig starten is essentieel wil je een soepele uitvoering nastreven: een gedetailleerd draaiboek opstellen met mogelijke scenario’s waar het fout kan gaan; locaties bezoeken waar het een en ander kan plaatsvinden; overeenkomsten opstellen en afspraken maken met allerlei betrokkenen; het in kaart brengen van de logistiek. Maar ook tijdens de uitvoering moeten de vrijwilligers scherp zijn bij de voeren van de regie en oog hebben of onderkende risico’s optreden. En als de klus geklaard is, heffen de vrijwilligers niet alleen het glas op een succesvol afgesloten evenement, maar zijn ze ook druk doende met de nazorg. Opgebouwde contacten koesteren voor een volgende keer en het geheel evalueren: wat ging goed, wat kan nóg beter.
Mede door de vrijwilligers die zich inzetten voor lief & leed en evenementen kunnen we ons met recht een vereniging noemen waar leden zich thuis voelen!

Dus hulde aan:
Helen van der Voort, Jeanne Vijverberg, Margreet Aalbers, Pieter Ekelmans, Monique van ’t Zet, John Zuidwijk.

 

LIEVE LOES

Lieve Loes heeft het op dit moment zowel druk als rustig. Druk met werk, opleiding en een verbouwing; rustig in de in-box van deze rubriek. Dat komt dus even goed uit. Dit keer geen advies. Maar… mocht iemand om hulp verlegen zitten, schroom niet om me te mailen. Ik verwacht voor de volgende editie weer ruim de tijd te hebben om me in jullie ‘problemen’ te verdiepen.

Gelukkig kreeg ik bericht van gestrest anoniempje dat het weer beter gaat! Fijn om te lezen!!

 

OP REIS MET DE ZETJES

Windy, Rainy & Sunny Welly

Na een heerlijke nacht, waarin we 12 uur geslapen hebben, werden we wakker met storm en regen. Vandaag stond een platenzaak in Cuba Street en het te Papa Museum op het programma. Groot succes voor Peter, namelijk 3x the Kinks.. Volgende op ons lijstje was het Te Papa museum. Erg indrukwekkend allemaal.
Het nieuws gaf hele slechte berichten over Napier, onze volgende bestemming. Na bellen bleek Napier niet mogelijk te zijn. Alles geannuleerd en een nieuw onderkomen geboekt. De volgende dag de rest van het museum bekeken en heerlijk gegeten bij Kanaraki Wharf. Super plekje met uitzicht op het water. Zitten net op de kamer in het hotel begint de hele kamer te schudden. Schijnt er een aardbeving (sterkte 6,1) vlakbij Wellington te zijn. Wij als een speer naar beneden en naar buiten. Kregen te horen dat dit vaker gebeurd en dat dit een kleintje is. Nou, we zijn blij dat we morgen hier weg kunnen. Ik hoop dat we een beetje kunnen slapen 🙄

Geen Napier helaas, maar Turangi
We zaten al om 9.00 uur in de auto op weg naar Turangi. Was een prima rit, reden eerst letterlijk in de wolken, maar de wolken trokken gelukkig op en het weer werd telkens ietsje beter. Onderweg zagen we de schade van cycloon Gabrielle. Veel omgewaaide en afgebroken bomen. Aangekomen in Turangi hebben we een superleuk huisje in een klein parkje met veel groen en mooie beplanting. Het ligt vlakbij een golfbaan en aan de Tauranga river walk.
In Turangi lekker gegolfd op een leuke baan met clubs uit de jaren 90 en een trolley met lekke banden😆 en de volgende dag de Tongariro River Trail gelopen. Tijdens de borrel de bridgeclub in Taupo gemaild of we maandagavond mogen meespelen, want dan zitten we in Taupo. Morgen rijden we om Lake Taupo omhoog naar Kinloch, dat ligt vlakbij de stad Taupo.

Taupo & Kinloch
Vanmorgen een mail ontvangen van de bridgeclub in Taupo dat we van harte welkom zijn om maandagavond te komen bridgen. Nou dat is gaaf. Helemaal zin in, want we missen het spelletje en de gezelligheid bij ons cluppie wel hoor! Het Taupomeer, dat circa 600 km² groot is, is een meer in het centrum van het Noordereiland van NZL. Het is het grootste zoetwatermeer van Australazië. Dit kratermeer ligt 350 meter boven zeeniveau. Het meer zit vol met forel, dus voor de vissers een paradijs op aarde. In Kinloch werden we welkom geheten door de hond Mabel en haar baas Christina. Mooie kamer met eigen badkamer en uitzicht op het meer. Vervolgens de golfbaan en Lake Taupo bezocht
Volgende dag hadden we onze bridge avond in Taupo. Het was een groot succes. Leuke mensen, zeer vriendelijk en lekker gespeeld. We zijn het gelukkig nog niet verleerd. We werden 2e met 55,5 %. Morgen weer op pad. We hebben leuke plannen voor onderweg.

ORAKEI KARAKO
Op weg naar onze volgende bestemming “Rotorua”. Tip gekregen om langs het vulkanische gebied Orakei Korako te gaan. Wat een bijzonder gebied. Je wordt met een bootje overgebracht en vervolgens loop je via vlonders letterlijk over het vulkanische gebied. Je komt langs geisers, modderpoelen, tropisch regenwoud, een grot. Overal stoom. Prachtige kleuren en stroompjes. Door naar ons nieuwe paleisje in Rotorua. Mooi verblijf met alles erop en eraan en gelukkig een wasmachine. Lekker onderuit, borrelen en vroeg erin, want morgen vroeg eruit voor Hobbiton.

HOBBITON
Jaaaa, vandaag onze excursie naar de filmset van Hobbiton. Na een uurtje rijden werden we per bus naar de filmset gebracht. In 1998 was het team van locatiescouts van Sir Peter Jackson op zoek naar de iconische glooiende heuvels en weelderige groene weiden van Hobbiton. Een zoektocht vanuit de lucht leidde hen naar de Alexander-boerderij, een prachtige schapenboerderij van 1250 hectare in het hart van de Waikato. Ze zagen de opvallende gelijkenis van het gebied met The Shire, zoals beschreven door JRR Tolkien, en beseften al snel dat de Hobbits een thuis hadden gevonden.
In een bepaald deel van de boerderij torende een prachtige dennenboom uit boven een nabijgelegen meer, grenzend aan een oprijzende heuvel. Bag End zit nu bovenop die heuvel, met uitzicht op de Party Tree, zoals die pijnboom later bekend zou worden.
Het filmen begon in december 1999 en het duurde ongeveer drie maanden om The Shire af te ronden. In 2012 werd The Green Dragon Inn geopend als afsluiting van de reis.
Ze hadden de filmset super mooi nagebouwd. Gedacht aan allerlei kleine details, zoals de kleertjes aan een waslijn, een hengel bij de vijver, geweldig! Na afloop in the Green Dragon een lekker gember biertje gedronken. Was weer een mooie ervaring. Gaan thuis wel weer even the Hobbit kijken.

Kuira Park
Vandaag op jacht naar plaatjes voor Peter en een Hobbit huisje voor mijn kerstdorp. Nou Hobbit huisje niet gelukt, maar Peter had wederom succes. Peter zet al zijn charme in en dan willen al die dames wel helpen en gaan ze zelfs achterin op hun knieën lopen zoeken voor mijn mannetje😉. We reden langs Kuira park en daar waren enorme dampen van de borrelende geisers. Daarna begon onze wandeling via wandelpaden die leiden naar tal van gebieden met krachtige geothermische activiteit. Er komen van tijd tot tijd nieuwe uitbarstingen voor, dus het loont de moeite om voorzichtig te zijn. In 2001 werden modder en stenen ter grootte van voetballen plotseling 10 meter de lucht in geslingerd toen een nieuwe stoomopening spontaan zijn komst aangaf. In de vroege Maori-tijd was het kleine meer in het park veel koeler en stond het bekend als Taokahu. De legende vertelt ons dat een mooie jonge vrouw genaamd Kuiarau aan het baden was in het water toen een Taniwha (legendarisch wezen) haar naar zijn hol onder het meer sleepte. De goden hierboven waren boos en lieten het meer koken zodat de Taniwha voor altijd vernietigd zou worden. Vanaf dat moment staat het borrelende meer en het stomende land eromheen bekend onder de naam van de verloren vrouw. Na afloop stonken we volledig naar rotte eieren. Zo weer een ervaring erbij en nu klaar maken voor ons volgende avontuur bij het Mitai Maori dorp.

Mitai Maori Village
De visie en vooruitziende blik voor dit land was om de oude pā (dorp) site te her ontwikkelen, de Māori-cultuur onder de aandacht te brengen door middel van Toi Whakaari (podiumkunsten) en om de levensstijl van Māori te delen. Nou dat was een happening. We werden geïnformeerd over de cultuur van deze mensen en ze lieten ons meer ontdekken over de Maori.
Ze zijn de inheemse bevolking van Aotearoa, NZL. We starten bij de Hangi plek waar ons eten onder zwarte lappen werd bereid.
Het authentieke hangi-diner bestaat uit een warme selectie van sappig Nieuw-Zeelands vlees en gevogelte, heerlijke groenten en verse salades, aangevuld met een verleidelijk dessertbuffet. Bij de rivier kwam met luid gezang de Waka aan.
Vervolgens werden we naar een soort theater geleid waarbij we een super leuk optreden zagen waar ook een verhaal bij werd verteld om ons wat meer eigen te maken met de Maori cultuur en gebruiken. Als laatste dans kwam de Haka. We sloten af met een heerlijk Hangi diner.
Waimangu Volcanic Valley
Vandaag waarschijnlijk onze laatste wandeling door de NZL ruige natuur. Gekozen voor wederom een vulkanisch gebied, want daar barst het hier van. De vallei van Waimangu kent 3 kraters. De zuidelijke krater heeft koud water en als de condities goed zijn herbergt het grote hoeveelheden algen en mossen. Het meertje kent bijzondere kleurveranderingen van tinten blauw naar smaragdgroen.

De 2e krater is de echo krater. Op 1 april 1917 barstte het westelijke bekken van deze krater op een gewelddadige manier en verwoestte het huis ernaast waardoor 2 doden vielen. De diepere en grotere krater stroomde snel vol met water en vormde het Frying Pan meer. Dit meer is ’s werelds grootste hete bron. Door de koolstofdioxide en het waterstofgas wat omhoog borrelt, lijkt het dat het water kookt, maar de watertemperatuur is gemiddeld 55°C.
De 3e krater is de inferno krater. Deze is in 1886 ontstaan door een uitbarsting van de Haszardberg. Vervolgens volgelopen met prachtig lichtblauw water. Echt een juweeltje om te zien. Als het meer vol is bereikt het een diepte van 30 meter en temperaturen tot 80°.

Okere Falls
Vandaag op weg naar Waihi Beach. 1e stop zijn de watervallen van Okere Falls. Een gebied waar de dare devils kunnen raften en tokkelen. Nou wij hebben gekozen voor wandelen en kijken 😁. Vroeger was hier
de eerste door de regering gebouwde waterkrachtcentrale van Nieuw-Zeeland.

Dit reservaat heeft een belangrijke culturele en spirituele waarde van de Maori en beschikt over de watervallen van de Kaituna-rivier, waaronder de hoogste commercieel gerafte waterval ter wereld. De waterval is 7 meter hoog. Lekker om daar met je raft af te komen.

Waihi Beach
Bij de naam Waihi Beach droom ik van een betoverend wit strand met palmen en heerlijke strandbedjes met rieten parasolletjes. Eerst naar ons nieuwe paleisje gereden. Super mooi huis, douche en zelfs een ligbad in de tuin. Het strand was wel wit, maar lag bezaaid met wier en takken. Er was namelijk net een tornado langs geweest. Geen bedjes, geen parasolletjes, maar wel een zee met heerlijke golven. Er gebeurde veel om ons heen. Super leuk was het om de golfsurfers te zien. Sommige konden het behoorlijk goed. Op het laatst zagen we een ring om de zon, een Halo.

 

SINGLE VERZAMELAAR… HOE HET BEGON

De eerste pick-up werd door mijn ouders gekocht. Het moet 1965 zijn geweest want mijn moeder kocht Dave Berry- “This strange effect”. Mijn vader kocht een single van Edmundo Ross, mijn broertje kreeg een sprookje en ik kreeg “I want to hold your hand” van de Beatles! Regelmatig werd na het avondeten de pick-up op de eettafel gezet en mocht iedereen zijn plaatje draaien. TV hadden we nog niet!
In augustus 1967 greep de Beatmuziek mij helemaal. De hele dag Radio Veronica aan en mijn moeder vertellen dat ik zo prima mijn huiswerk kon maken. Niet dus!
Vanaf dat moment liep ik iedere uitverkoop af voor singles want een single kostte 4,25 gulden en dat had je niet. Dus singles voor een kwartje, 50 cent of 98 cent. Op mijn verjaardag vroeg ik geld zodat ik ook eens een nieuwe single kon kopen. De eerste single die ik zelf voor 4,25 gulden kocht was “Death of a clown” van Dave Davies. De volgende was “Hello Goodbye” van de Beatles.
De verzameling groeide snel en achterkanten van singles werden ook heel veel gedraaid en werden voor mij ook hits. Hierboven een aantal van mijn eerste singles. Wat een heerlijke muziek en herinneringen!
Ik ben nog steeds niet uit verzameld, dus als u nog oude singles (of jaren 60 lp’s) heeft en u wilt ze verkopen, GRAAG!!!
Peter van ‘t Zet

 

SAVE THE DATE: SPAANSE AVOND.

In de nieuwsbrief is de Spaanse avond al aangekondigd. Deze vindt plaats op zaterdag 17 juni. We gaan ervan uit dat eenieder al een groot kruis in de agenda heeft staan.

Voor de twijfelaars lichten we nog een klein tipje van de sluier op:
Het is de bedoeling dat alle deelnemers in de loop van de middag verzamelen. Ieder wordt verwelkomd met een heerlijke glas Spaanse sap van eigen recept.
Dan bridgen, natuurlijk gaan we bridgen, en we sluiten de dag af met een Spaanse hap.
De locatie is in onze nieuwe speelplek: de Vlieger. De deuren staan vanaf 15.00 uur voor jullie allen wijd open. Uitnodiging voor deelname valt binnenkort in jullie email bus.

 

BRIDGE BETER MET PETER.
Sommige bridgers vinden het ontzettend leuk om naast het spelen ook iets te doen binnen de club. Neem “De Wedstrijdleider” eens als voorbeeld. Laten we deze even WL noemen. Het leiden van een wedstrijd begint vaak met het bekijken van alle afmeldingen. En ja, ook wel eens aanmeldingen. Stel dat onze WL de wedstrijd ’s-avonds heeft, dan zal deze reeds in de middaguren de voorbereiding moeten treffen. Net na de boterham bekijkt de WL de mailbox om te bezien hoe lang de lijst van afmeldingen zal zijn. Een deelnemer is ziek, de volgende met vakantie, eentje een week eerder terug van vakantie, zijn partner weet van niks, een nieuwe deelnemer wil op proef een keertje komen kijken; om maar een paar voorbeelden te benoemen.

De lijst van “wel aanwezig”/”niet aanwezig” begint zich al lekker te vormen. En dan is het 16:00 uur!! Ja, ja, het definitieve moment van “mogen” afmelden is gevallen. De algehele paren die zich afgemeld hadden zijn keurig uit het rekenprogramma verwijderd voor vandaag. Zo, en dan nu de combi-paren samenstellen. Oeps, de WL houdt een A-speler met een C-speler over…. Verder valt een wachttafel in de B op. Er is ook nog iemand die een “vaste” tafel wil reserveren. En iemand die vraagt om een kaarthouderplankje. Een vrijwilliger om de zaal te zetten stuurt een appje dat deze vandaag niet kan. Oh, wat jammer, want de andere vrijwilliger had zich ook afgemeld…. Intussen wordt er gebeld; Er was een probleem met het dupliceren en de verkeerde kaarten zijn geschud. Nog een belletje; Alsnog een afmelding vanwege iets onverwachts. Kan de proefspeler gekoppeld worden aan een C-speler of is deze toevallig eentje die al 40 jaar bridge speelt?? De WL ziet alleen een e-mailadres van hem en kan deze niet bereiken. Uiteindelijk ziet de speellijst er compleet uit en zet alles op een USB-stick voor de computer in 1892.
Daar aankomende verneemt de WL dat de verwarming “boven” het niet doet. De tafels moeten even snel zelf ingedeeld en klaargezet worden, de computer opgestart en de loopbriefjes even uitprinten. Jammer dat het printerpapier op is, maar in het opslaghok wordt gelukkig wat gevonden. Uitprinten en snijden maar.

De zaal loopt al aardig vol en de eerste vragen worden afgevuurd. “Of nog doorgegeven was, dat mijn partner er vandaag niet bij kan zijn”….. Snel even een invaller proberen te bereiken…. Gelukt!; pffff. Geen nieuwe loopbriefjes uitprinten maar, want die ene naam van die invaller nemen ze maar voor lief.
Het startmoment nadert. Zien we daar een tafel met maar 1 paar?? Zien we ook nog 1 briefje liggen? Even bellen…. “Ik dacht dat mijn partner ons afgemeld had….” Oeps, de combi-tafel vervalt, we houden nu een oneven aantal over. Dus een wachttafel. En dus ook nieuwe briefjes voor 2 lijnen vanwege de eerder ingestelde combi. Na het uitreiken van de nieuwe briefjes en het startsignaal te willen geven, zien we enig tumult aan 1 tafel. 3 paren? Een paar teveel dus. 2 paren denken NZ te moeten zitten.

Volgens de briefjes klopt het. Terug naar de rekencomputer. Aha! Een paar had het oude briefje nog. Kunnen we dan nu beginnen? Nee, toch niet. Een Bridgemate geeft aan dat de tafel al was opgestart door een andere tafel. Ook opgelost, de B-tafel had abusievelijk A ingedrukt. We mogen beginnen……
Toch begrijpt de WL de “Dikke Van Dale” niet; Het moet toch Wedstrijdlijder zijn?

 

LEDENNIEUWS

Overleden
Op 17 april 2023 is overleden Monique Rokx. Monique speelde op de maandagavond in de D-lijn samen met haar bridgepartner Ger Ruijgrok. Monique is maandagavond 24 april met een minuut stilte bij BCZ herdacht. Wij wensen haar familie en overige nabestaanden veel sterkte toe bij het dragen van dit verlies.

Nieuwe leden in van maart en april:
Kees van Ameijde
Nel van Ameijde
Jonna Hoffman en
Judith van de Ree

Allen van harte welkom bij onze vereniging BCZ en een plezierige bridgetijd toegewenst.

 

DE JARIGEN VAN DE MAAND

De jarigen van de maand mei zijn:

5-5 Miep Smeele
8-5 Maureen Louer
9-5 Margriet Ivens
12-5 Marian Bestelink
14-5 Arie van Bart
Jeannette de Rijke
16-5 Joke van Sommeren
Nita van Vliet
17-5 Mavis Aanen
Peter van ‘t Zet
18-5 Ineke Piree
19-5 Cilia Kleijwegt
22-5 Carla Frowein
24-5 Arris Ouwehand
27-5 Elvira Scheffers
28-5 Trudy Beijersbergen

Allen (al vast) van harte gefeliciteerd.

AGENDA

Ma 1 mei Start Zomercompetitie
Do 4 mei Start Zomercompetitie
Wo 7 juni Bestuursvergadering
Za 17 juni Spaanse dag (Bridge en Happen)
Ma 19 juni Start Zomerdrives
Wo 21 juni Start Zomerdrives
Do 22 juni Start Zomerdrives
Wo 19 juli Bestuursvergadering
Ma 28 aug Start nieuw bridgeseizoen
Wo 30 aug Start nieuw bridgeseizoen
Do 31 aug Start nieuw bridgeseizoen
Vrij 22 sept Algemene Leden Vergadering (ALV)

 

COLOFON

Bestuur Joyce Hoffman voorzitter Op naam via BCZ site
Frans Martens penningmeester Op naam via BCZ site
John Spierings secretaris Op naam via BCZ site
Ruth Smits technische zaken Op naam via BCZ site
Pieter Ekelmans evenementen Op naam via BCZ site

Afmelden Maandagavond (vóór 16.00 uur) bczmaandag@gmail.com
bridge Woensdagmiddag (vóór 10.00 uur) bczwoensdag@gmail.com
Donderdagmiddag (vóór 10.00 uur) bczdonderdag@gmail.com

Bridge Babbels Contact / kopij p.ekelmans@outlook.com
Lieve Loes Ingezonden brieven lpj.joosten@hotmail.com

Technische Cie bcz.technischecommissie@gmail.com