Welkom bij
Bridge Babbels mei 2023
Met “de Vlieger” heeft BCZ een nieuwe afslag genomen
Inhoud
Voorwoord. 3
p(r)iet praat. 4
uitslagberekening: ‘pas’ of ‘niet gespeeld’. 6
de vrede van de vlieger. 8
Arbiterbabbel: bieding voor de beurt….. 9
Het roerige leven van de Hartenaas. 11
15 vragen aan. 12
De vrijwilligers van de maand. 14
op reis met de zetjes. 16
We benne op de wereld om mekaar, om mekaar…. 19
lieve loes. 19
Ledennieuws. 20
De jarigen van de maand. 21
Agenda. 22
Colofon. 23
Let op: maandag 29 mei a.s. (Tweede Pinksterdag) is er geen Bridge
Inmiddels zijn we, met dank voor de inzet van velen, verhuisd van het restaurant 1892 naar ons nieuwe onderkomen “De Vlieger”. De meesten van onze leden hebben de eerste bridge-stappen op deze voor BCZ competitieactiviteiten nieuwe heilige grond al gezet. De redactie van dit illustere bridgebabbelblad hoopt op een mooie bridge toekomst op deze gezellige locatie. Verder nog even aandacht voor het eerste feest dat we in de Vlieger op zaterdag 17 juni gaan organiseren, te weten: de Spaanse BCZ dag. Hiertoe worden alle leden van harte uitgenodigd onder het motto: velen zijn geroepen en velen zijn uitverkoren! Ergo laat deze happening niet je neusje voorbijgaan. Ook is de zomerbridge weer nakende, locatie eveneens de Vlieger. We hopen natuurlijk ook dan weer vele BCZ-ers te kunnen verwelkomen. We willen hier een extra dimensie aan toe kennen. Welke ………….? Dat laten we nog even in het midden.
Aan deze bridgebabbels werkten mee:
Ron Seesink met wie we nader kennismaken via 15 vragen. Natuurlijk weer de P(r)ietPraat van Pieter Ekelmans, de laatste categorie BCZ-vrijwilligers zet John Spierings in het zonnetje, Loes Joosten krijgt mondjesmaat problemen door jullie voorgeschoteld, maar zij weet toch een leuke draai aan haar rubriek “Lieve Loes” te geven. Frans Martens schenkt aandacht aan de jarigen van deze maand, en niet te vergeten de interessante wetenswaardigheden van onze technische man Henk van Lieshout. Joyce Hoffman legt het belangrijke verschil uit tusen “Pas” en “Niet Gespeeld”. Monique van ’t Zet rond de reis naar Nieuw Zeeland en Australië af. Kortom ook dit keer hopelijk voor elk wat wils.
Mis je nog iets in onze BridgeBabbels? Allez voor de draad hiermee. Zie hiervoor het Colofon aan het einde van de BB.
Lente weekeinde met een groep BCZ
Met uiteindelijk 22 BCZ-leden vierden we vanaf koningsdag tot de dag van de arbeid een gezellig lente bridgeweekeinde in de bosrijke omgeving van Wageningen. Onder auspiciën van de Dekker-organisatie begon het bridgen op de vrijdagavond en stopten we daarmee op ons tandvlees de zondagavond. De feestvreugde stond die dagen weliswaar voorop, maar toch werd er zo nu en dan toch ook met behoorlijke inzet gebridged. Daarnaast werd er veel gewandeld, gefietst, musea, dierentuin en zelfs een sauna bezocht. De verzorging door de staf van “Nol in het bos” was tot in de kleine uurtjes van grote klasse. Dat compenseerde voor de schrijver zelfs het nachtelijk verblijf in zijn bezemkast. Vele bridge-prijzen werden gedurende het wekeinde dankbaar in ontvangst genomen.
De hoofdprijs van het bridgefestijn viel tot hun grote vreugde, zoals het kiekje toont, toe aan het echtpaar Margreet en Henk Aalbers.
Maandag stortte ik mij na dit weekeinde en een uitputtende fietstocht van 123 km uitgeput maar zeer voldaan in de thuis sponde. Aan bridge wilde ik toen even niet meer denken.
Zeg maar dag met je handje
Inmiddels zijn de eerste bridgestapjes gezet in ons nieuwe onderkomen: de Vlieger. Al het begin is moeilijk, dus we zullen even aan deze nieuwe situatie moeten wennen. Maar ik ben toch enorm blij dat we – na ons onvergetelijk verblijf in 2Bhome – weer min of meer over een “eigen” bridgeplekkie mogen beschikken. Dankbaar zijn we ook dat we vooral door corona een aantal moeilijke bridge-jaren domicilie hebben kunnen vinden in restaurant 1892. Als herinnering daaraan nog enige sfeerimpressies.
In de nieuwsflits van 14 mei 2023 is kort melding gemaakt van het op de juiste manier invoeren van een rondpas of een niet gespeeld spel in de bridgemates.
Een rondpas wordt ingevoerd als alle vier de spelers passen bij gebrek aan een opening. Als door tijdsgebrek een spel niet wordt gespeeld, dan voer je bij het contract Nul in, zodat de letters NG (Niet Gespeeld) verschijnen.
Wanneer dit op verkeerde wijze wordt ingevoerd, kan dit een groot verschil maken voor de score. Hoe komt deze score tot stand? Dan beginnen we met het verschil tussen scorepunten en matchpunten.
In dit voorbeeld gaan we, om het overzichtelijk te houden, uit van een mooie samenstelling van 6 tafels met 4 spellen door 12 paren gespeeld. Dus per spel zijn er maximaal 10 MP te Score. Zie onderstaand. Dus voor 6 tafels 6x4x10 = 240 punten.
Spel 1 N/Z O/W
1 +50 -50
2 -100 +100
3 -130 +130
4 -140 +140
5 -150 +150
6 -170 +170
1 10 0
2 8 2
3 6 4
4 4 6
5 2 8
6 0 10
Stel dat een paar bij 24 spellen 150 punten behaald had dan geeft dat een resultaat 150/240×100 = van 62.50%
Stel nu dat het zelfde paar bij 24 spellen spel 17 nu NG heeft ingevoerd. In eerste voorbeeld werd b.v. op spel 17 6 MP behaalde. Dan was nu het resultaat 150-6=144, echter dit resultaat werd behaald met het spelen van 23 spellen. Dit geeft dan als resultaat: 5x4x10 + 1x3x10 = 230 punten 144/230×100= 62,61%
Wat gebeurt er nu dat het zelfde paar bij 24 spellen spel 17 nu PAS. Ook hier weer het voorbeeld dat op spel 17 6 MP zijn behaald Dan was nu het resultaat 150-6=144, maar dit resultaat werd behaald met het spelen van 24 spellen. Een PAS wordt gezien als gespeeld. Er is wel overwogen niet geboden. Dit geeft dan als resultaat: 6x4x10 = 240 punten 144/240×100= 60,00%
Daarom nogmaals het verzoek om bij het contract in de bridgemate op de juiste manier aan te geven of er sprake is van een rondpas of een niet gespeeld spel.
SPONSORKLIKS
De BCZ-leden hebben de penningmeester een blij gezicht bezorgd. Over de maand april mag BCZ ruim € 75 bijschrijven van leden, die artikelen hebben aangekocht door gebruikmaking van het systeem van sponsorclicks. Doe jij nog niet mee aan dit gratis geld? Join dan snel deze club van sponsorclicks vrinden! Zie hiervoor de BCZ-site.
In navolging van dit verhaal nogmaals een op oproep voor de BCZ Spaanse dag.
Spaanse avond doet als titel van het evenement niet geheel recht omdat we zaterdag de 17e juni a.s. al om 15.00 uur starten! Heb je je nog niet voor deze happening aangemeld? Doe dit dan aub op korte termijn, zodat de organisatie weet met welke aantallen te rekenen.
Vanaf deze uitgaven verdiepen wij ons in de “onregelmatigheden in het spelen ” aan tafel. Dit keer de bieding voor de beurt. Eigenlijk een bieding die niet kan en mag voorkomen als wij ons houden aan wat wij geleerd hebben op onze bridgeschool, maar werpen hij/zij de eerste steen die zonder zonde is 😊
Naast de ingetrokken bieding en ontstane voorspeelbeperking die ontstaat uit een bieding voor de beurt (BvB) hebben we aan tafel ook te maken met het onvoldoende bod.
De BvB kan gedaan worden:
Daarnaast moet er rekening gehouden worden met de gang van zaken “na” deze bieding.
Uiteraard gaan we het geheel niet in extensie behandelen, want daar hebben we arbiters voor, maar een klein beetje inzicht hierin is nooit weg.
Dat gezegd hebben even het volgende: “Daar hebben we arbiters voor”. De belangrijkste voorwaarde van het erbij roepen van de arbiter is dat dit gebeurt in de sfeer van wederzijds respect. Een arbiter zal nimmer aan zijn eigentafel een arbitraal oordeel vellen en zal altijd om ondersteuning vragen. In de spelregels zijn mogelijkheden voor het geval iemand een vergissing maakt die hem niet zijn aan te rekenen. Bijvoorbeeld: niet bedoelde bieding. Komen we later op terug.
Laten we kennis maken met het begrip “Accepteren / niet accepteren” van de bieding. Het gaat hier de opvolgende speler (LT) van de speler die een onvoldoende bod deed of voor de beurt uitkwam. Dit onderdeel in bridge zegt:
NA EEN BIEDING VOOR DE BEURT MAG DE LT VAN DE OVERTREDER BIEDEN ALS HIJ DAT VERKIEST
Dit komt neer op het Accepteren van de bieding. Het recht op rechtzetting gaat in dat geval verloren.
Kort door de bocht; de bieding gaat door waar hij was en er is niets gebeurd.
afhandelingen voor de beurt “bod / bieding die geaccepteerd wordt”.
Een voorbeeld:
Spel 4: West is dealer en iedereen is kwetsbaar, komt “Noord” uit met 1♣. Oost zit niet of wel op te letten en antwoord hier met 1SA.
PANIEK AAN TAFEL
Zuid, West en Noord van je direct “hé hé” dat kan niet.
Oost neemt met schaamrood zijn bieding terug (onderwerp van volgende maand) of
Oost kijkt verbaasd naar Zuid en West en zegt ik accepteer dit.
Laten we duidelijk zijn, Noord, Zuid nog West hebben hier niets van te zeggen.
Na een bieding voor de beurt mag de LT van de overtreder bieden als hij dat verkiest.
N/Z/W hebben stilzwijgend af te wachten wat LT van N dus “O” hiervan vindt.
O kan en mag de 1♣ accepteren als hem dit uitkomt.
Dit houdt in dat LT het goed vindt dat er voor hem geboden is en dat hij zelf daarna gaat bieden. Dat kan zijn dat hij niet moeilijke wilt doen of dat de bieding de speler goed uitkomt. Bijvoorbeeld:
( Oost heeft een mooie SA-hand 15 – 17 punten en heeft hiermee een eventuele contract in zijn hand gebracht. )
Het recht op rechtzetting gaat in dat geval verloren (Verlies van het recht op rechtzetting).
afhandelingen van een onvoldoende “bod welke geaccepteerd wordt”.
Spel 4: West is dealer en iedereen is kwetsbaar, komt “West” uit met 1♣. Noord gaf een volgbod van 1♠. Oost dacht dat Noord paste en deed een bod van 1♥
Zuid, die een mooie HP9 en 5 kaart ♦ heeft accepteert, door zijn bieden, de onderbieding.
De bieding gaat door waar hij was en er is niets gebeurd.
Zorg wel dat dit met bijzijn van de arbiter wordt vastgesteld.
Als een arbiter aan tafel komt bij een BIEDING VOOR DE BEURT vraagt hij altijd bij de LT of hij akkoord of niet akkoord gaat.
Wat vooraf ging: We hebben de geboorte van onze hoofdpersoon in deze soap meegemaakt. Gevolgd door de zoektocht naar een semi permanent onderkomen. Dit maal plaatst de schrijver de verblijfplaats van onze HAS in een breder perspectief.
Het warme zuiden in nummer 13
Het nieuwe onderkomen, de rode cassette met nummer 13, is onderverdeeld in vier separate regio’s met de meer praktische dan innovatieve geografische aanduidingen: Noord, Oost, Zuid en West. Maar alla, een kniesoor die daar op let. In eerste instantie mogen de groepen zelf kiezen voor een bepaalde regio. De groep, waarin onze HAS, is ingedeeld, heeft een duidelijke voorkeur voor de warmer geachte afdeling Zuid. Groep twee, waarin meerdere ruitenleden zijn vertegenwoordigd, kiest voor de richting waaruit de wijzen eens zijn gekomen, te weten: Oost. De klaverrijke groep 3 denkt iets klimaat-groens te kunnen doen in het noorden en opteert voor de sectie Noord. De laatst overgebleven groep voelt zich comfortabel in de meer ontwikkelde en modernere sectie West. Naar ieders tevredenheid geschiedt aldus. Garantie dat alles zo in de nabije toekomst zal blijven, wordt echter niet door de bebaarde cassettebeheerder gegeven.
De naar tevredenheid gevulde rode cassette 13 komt uiteindelijk terecht in een krat met vele andere genummerde cassettes van diverse pluimage. Nieuwsgierig kijkt onze HAS rond. Hij heeft zich zijn bevrijdingsfeest toch wel anders voorgesteld. Nu in een krat ondergebracht in een donker muf ruikend hol is niet iets dat hem erg aanspreekt. Maar de HAS is optimistisch gebakken en probeert er achter te komen wie en wat er in de andere cassettes huizen. En tot zijn starre verbazing blijken er daar kaarten in te verblijven van gelijke kunne. Dus ook een HAS etc. Wat een blijdschap! Hij probeert direct contact te leggen met deze HASsen. En warempel dat lukt. Enthousiast wisselt men ervaringen uit, en leert onze HAS veel. Onder andere dat hij in de toekomst een belangrijk onderdeel gaat zijn van het nu nog in zijn ogen onbekende bridgespel. Naar informatie hongerend vraagt hij door, maar de andere HASsen vinden dat het beter is de onbestemde bridgepraktijk zelf te ervaren.
Dit keer komen de antwoorden op de 15 indringende vragen van Ron Seesink. Ron heeft zijn bridgemomenten op de maandagavond en de woensdagmiddag. Op de maandag vormt hij een veel belovend bridge duo met Tony Havelmonde, en op de woensdag kruist hij, samen met bridgepartner Nanne van Heiningen, de bridge-degens met de strijdbare B-lijn opponenten. Ron heeft een veel bewogen werkzaam leven achter de rug, waarvan in zijn antwoorden verslag doet.
vraag 1: Burgerlijke staat:– gezinssamenstelling:
Getrouwd. Wij hebben 1 dochter van inmiddels 50 jaar oud, een kleindochter die 30 wordt in juni en een kleinzoon die een maand later 24 jaar oud wordt. Onze kleindochter heeft zelf een dochter van net 5 jaar oud, terwijl onze kleinzoon een dochtertje heeft van bijna 9 maanden. Wij zijn dus inmiddels al overgrootouders. Een prachtig bezit en ontzettend leuk.
– (voormalig) beroep: Rijksambtenaar bij het ministerie van Justitie en Veiligheid tot eind 2017 (vanaf 1974).
In 2018 ben ik vervolgens op zoek gegaan naar een nieuwe invulling, als vervolg op een actief werkzaam leven. Die heb ik – als extern inspecteur bij de Inspectie van eerder genoemd ministerie – gevonden in het monitoren van terugkeervluchten van vreemdelingen die géén recht (meer) hadden op (voortgezet) verblijf in Nederland (individuele terugkeer van vreemdelingen vanuit Nederland naar hun land van herkomst) of in een ander Europees land (in de regel Duitsland of Frankrijk). In het laatste geval betreft het de (grootschalige) terugkeer van vreemdelingen naar hun land van herkomst (chartervluchten vanaf diverse luchthavens in Duitsland of de luchthaven in Lille, Frankrijk). Dit heb ik met veel plezier mogen doen tot en met december 2022, de maand waarin ik de 70-jarige leeftijd heb bereikt. Ik heb toen moeten stoppen met het uitvoeren van die taak vanwege het beleidsuitgangspunt van de Rijksoverheid die genoemde leeftijdsgrens als ‘deadline’ stelt voor het verrichten van werkzaamheden.
Vraag 2 Waarom speel je bridge, en wat vind je er leuk aan?
Ik ben kort voor mijn pensionering gestart met bridgen, omdat ik behoefte voelde mijn hersens op een redelijk niveau te blijven ‘trainen’. Schaken of bridgen vormden daarbij mijn belangrijkste uitgangspunten. Uiteindelijk won het bridgen het, omdat dat toch in minder of meerdere mate als een gezelschapsspel kan worden gekwalificeerd.
Vraag 3 Waarom speel je bij BCZ? Uiteindelijk ben ik begonnen bij de bridge-vereniging G(ezelligheid) T(roef). De rest is geschiedenis. Het beviel en bevalt me nog altijd goed, hoewel ik lange tijd veel minder heb kunnen spelen door drukke bezigheden voor het ministerie van Justitie en Veiligheid (zie onder vraag 1).
Vraag 4 Speel je ook nog bij andere bridgeclubs? Nee!
Vraag 5 Heb je nog andere hobby’s? Mijn vrouw en ik maken al sinds jaren graag fietstochtjes, gemiddeld 50-70 km (soms ook meer), bij voorkeur met redelijk tot goed weer. Vaak doen we dat met vrienden. Tot op heden hebben we die gemaakt middels bestaande ANWB-routes, zowel in eigen omgeving / provincie als in diverse andere provincies. In het laatste geval zetten we onze fietsen op de fietsendrager achter de auto en rijden dan vervolgens naar een door de ANWB aangegeven startpunt. Ook meerdaagse fietstochten hebben we diverse malen gemaakt, waaronder de ‘Elfstedentocht’ en ‘Rondje Bodensee’. A.s. juli gaan we met onze vrienden een zogeheten ‘Fietscruise’ van een week over de IJssel doen. Deze voert ons langs de Hanzesteden, met een dagelijkse keuze uit meerdere routes, waarna we ’s-Avonds weer terug aan boord van de cruiseboot gaan. Daarnaast fitness ik nog, als het kan, 2-3 keer een uurtje per week en wandel ik graag enkele keren per week gemiddeld een uurtje. Zoals vele mensen lees ik af en toe een boek (helaas te weinig tijd) en kijk ik graag films (divers, waaronder pektakelfilms en thrillers).
Vraag 6 Wil je iets in je leven veranderd zien? Ik heb inmiddels een leeftijd bereikt, waarop ik over dat soort zaken zo weinig mogelijk nadenk. Hoewel, om eerlijk te zijn, ik zou graag fysiek sterker willen zijn (tot mijn 57e liep ik hard, van 5-20 km ongeveer 3 maal per week. Helaas hebben versleten knieën de voortzetting daarvan onmogelijk gemaakt. Vervolgens heb ik een racefiets gekocht, waarvan ik helaas door tijdgebrek té weinig gebruik meer maak. Maar wie weet…..) Maar ja, met het klimmen der jaren wordt de fysiek altijd wat minder. Niet klagen, maar in beweging blijven is het motto wat mij betreft.
Vraag 7 Heb je een voorbeeld in je leven? Een hele goede vriend van mij, zo’n 6 jaar ouder dan ik, is zowel mentaal als fysiek nog altijd heel goed en sterk. Aan hem probeer ik me in beide opzichten op te trekken en er rekening mee te houden dat vele mensen van mijn leeftijd een stuk minder actief zijn dan hij en ik.
Andere inspiratiebronnen liggen vooral op sportief gebied (sommige topvoetballers in binnen- en buitenland, Nederlandse topwielrenners en – schaatsers, maar ook iemand als Max Verstappen in de F1. NB- Het F1-circus volg ik niet echt actief, maar zijn inzet en prestaties leven ook bij mij tot de verbeelding).
Vraag 8 Wat staat er nog op je bucketlist? Te veel om op te noemen, maar als ik er toch één moet uitlichten dan is het een bezoek aan concentratiekamp ‘Auschwitz’ in Polen, bij voorkeur samen met mijn vrouw en onze dochter. In zowel Tsjechië, Duitsland en Nederland hebben mijn vrouw en ik al het nodige bezocht en gezien, maar Auschwitz (en wellicht ook andere kampen in Polen) moeten we echt nog een keer gezien hebben. In augustus dit jaar hopen mijn vrouw ik eindelijk (nadat het 3 maal was uitgesteld door ziekte) het concert van Celine Dion in de Ziggo Dome te kunnen bijwonen. Ook Queen, helaas zonder Freddie Mercury, zou ik nog graag een keer ‘live’ zien (in 1986 heb ik in de Groenoord hallen in Leiden het laatste concert van Queen mét Freddie mogen meemaken).
Vraag 9 Waar word je blij van en waarvan niet? Eigenlijk heb ik dit al beantwoord bij vraag 1. Blij worden mijn vrouw en ik van onze klein- en achterkleinkinderen. Dat betekent dat we, zoals eerder aangegeven, al enige tijd overgrootouders zijn. Heel erg blij worden we dan ook van af en toe oppassen en/of iets leuks met ze gaan doen, daar genieten we van (wel gesloopt na afloop, natuurlijk).
Niet blij worden we van mensen die alleen maar zeuren en ogenschijnlijk zelf niet meer genieten of uit hun stoel komen. Positief blijven dus is het devies.
Vraag 10 Waar heb je mooie herinneringen aan of waar ben je dankbaar voor? Mooie herinneringen uiteraard aan de geboorte van onze (achter)kleinkinderen uiteraard, maar ook aan het gezin waaruit ik ben gekomen. Ik heb thuis altijd heel veel liefde en vrijheid genoten. Daarnaast hebben mijn vrouw en ik vele mooie reizen gemaakt, waar we nog altijd over kunnen verhalen en met veel plezier op kunnen terug kijken. Ik denk hierbij in het bijzonder aan de rondreizen door onder meer Maleisië, Indonesië, Thailand en Cuba, maar ook de stedentrips naar de meeste grote hoofdsteden van Europa. Een aantal jaren terug, samen met onze (fiets)vrienden met een huurauto door Andalusië getrokken. Dat was geweldig. Vorig jaar zijn we vervolgens voor het eerst samen met onze eigen auto naar Italië gegaan en hebben daar diverse plekken in Toscane en Umbrië bezocht. Ook dat was echt een fantastisch mooie ervaring.
Vraag 11 Welk boek moeten we lezen? John Pel: ‘Sporen liegen niet’. Dit boek bevat de memoires van genoemde schrijver, die als (forensisch) rechercheur 35 jaar bij de Politie Amsterdam heeft gewerkt en bij plm. 1500 doden op zogeheten ‘plaatsen delict’ betrokken is geweest (waaronder, na zijn pensionering, bij de slachtoffers van de MH-17-ramp). Een geweldig indrukwekkend boek, dat ik maar moeilijk weg kon leggen. Ook de boeken van Astrid Holleeder, de memoires van Hillary Clinton en Michelle Obama zijn wat mij betreft aanbevelenswaardig.
Een minder recent boek is de biografie van Jan Wolkers door Onno Blom (‘Het litteken van de dood’) die eigenlijk niet mag ontbreken in ieders leeslijst.
Vraag 12 wat is je favoriete vakantiebestemming? Cuba. Helaas is het land inmiddels sterk beïnvloed door Amerika, in ieder geval waar het de kosten betreft die je voor een vakantie naar dat land moet maken. Wij zijn er 3 keer geweest en ook 2 rondreizen door het land gemaakt. Met name die rondreizen zal ik nooit vergeten, met Havana als één van de belangrijkste hoogtepunten. De Cubanen zijn heel erg sympathiek, bezitten weinig tot niets maar ‘swingen’ bijna 24 uur per dag.
Vraag 13 Naar welke muziek luister je graag? Ook dit is heel divers, maar hoewel heel erg verschillend van elkaar ben ik fan van de muziek van onder meer ABBA, Anastacia, Celine Dion en Il Divo. De muziek van Queen / Freddy Mercury is echter mijn topfavoriet.
Vraag 14 Wie zou je nog wel eens willen ontmoeten? Mijn lieve opa, die ik – hij was pas 63 – helaas al op mijn 13e verjaardag aan een hartinfarct heb verloren. Ook de broer van mijn moeder heb ik al vroeg – hij werd slechts 51 – aan ziekte verloren. Die 2, Johan Cruyff én Freddy Mercury had ik nog graag eens willen ontmoeten en spreken.
Vraag 15 wat zou je de lezer willen meegeven? Geniet van het leven, blijf positief en vooral in beweging (zowel mentaal als fysiek).
De spelregels leren van het bridgen en (dus) een potje kunnen spelen, is snel gedaan. Maar ja, als je het vervolgens een leuk spel vindt, dan wil je natuurlijk de stap zetten naar góed kunnen bridgen. Om dat laatste te bereiken is veel spelen het belangrijkste, ervaring opdoen. Al helpt het wel als je wat tips & trucs en verdieping in het spel meekrijgt. En we mogen ons als vereniging gelukkig prijzen dat we vrijwilligers hebben die ons daarbij willen helpen. Voor zowel de starter, de net gestarte als de gevorderde bridger binnen onze club verzinnen ze opgaven, stellen een cursus samen, organiseren een training met beschikbare ruimte en doceren deze, en dat allemaal in hun vrije tijd. Van Flits1 en Flits2 tot Ruiten- en Hartencursus. En het leuke voor iedereen is dat je nooit uitgeleerd bent om nóg beter te leren bridgen. De bekende uitspraak ‘hoe meer je weet, hoe meer je weet dat je niets weet’ gaat zeker voor bridgen op. Daarom is het heel fijn dat we deze vrijwilligers binnen de club hebben.
Deze laatste aflevering van de rubriek ‘vrijwilligers van de maand’ wil ik afsluiten met waar het bij het bridgen eigenlijk allemaal mee begint: de speelkaarten zelf! Hoewel, dat is een beetje te kort door de bocht om onze vrijwilliger in de spotlights te zetten die het materiaalbeheer verzorgt: we hebben uiteraard veel meer materiaal dan alleen speelkaarten. Dat werd recent nog eens duidelijk toen er een busje moest worden geregeld om alles naar onze nieuwe clublocatie De Vlieger te verhuizen! Al het materiaal wordt regelmatig gecontroleerd, schoongemaakt of daar waar nodig vervangen. Er is inmiddels een flink spaarbedrag op de balans voor dat laatste en zo zijn er recent 100 nieuwe vullingen aangeschaft voor de biedboxen. Goed materiaal zorgt voor nog meer spelplezier, dus dank dat er vrijwilligers zijn die zich hiermee bezighouden.
Tot nu toe betrof het in deze rubriek allerlei zaken waar BCZ vrijwillig aan vrijwilligers vraagt om vrije tijd in te stoppen. Er is echter een onderwerp waar BCZ wettelijk verplicht is dit te vragen en dat is de kascommissie. Omdat de boeken van onze vereniging niet door een externe accountant worden gecontroleerd, moeten we volgens boek 2 artikel 48 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek een kascommissie hebben van tenminste twee personen buiten het bestuur. En dat heeft de wetgever niet voor niets zo bedacht.
De kascommissie controleert de cijfers en rapporteert hierover aan de Algemene Ledenvergadering.
Maar de vrijwilligers in de kascommissie gaan niet alleen na of de financiële informatie aan de leden juist is, ze kijken tevens of alle wettelijke bepalingen zijn nageleefd. Daarnaast heeft de kascommissie inzicht in de gehele administratie van de club en kan dus ook bepaalde risico’s signaleren, bijvoorbeeld over verzekeringen. Kortom, een belangrijke taak die ons allen, inclusief het bestuur(!), het vertrouwen geeft dat het goed zit.
Dank aan de vrijwilligers van de scholing, materiaalbeheer en kascommissie voor hun inzet:
Elly Blom, Leontine Preseun, Peter Englebert, Ruth Smits, John Zuidwijk, Frans Martens, Loes Joosten, Romke van Zanten, Marij Vermeulen.
We hebben de afgelopen maanden in deze rubriek onze ruim 70 (!) vrijwilligers in het zonnetje gezet, zonder hen was er geen vereniging, daarom nogmaals hulde aan tafelklaarzetters/-opruimers, dupliceerders, wedstrijdleiders, arbiters, technische commissie, lief & leed, evenementen commissie, scholing, materiaalbeheer, kascommissie!
En voor de leden die onder het bekende motto ‘vele handen maken licht werk’ ook best een steentje willen bijdragen: doen!
Auckland
Volgende dag vroeg weg naar Auckland. Het was een mooie rit langs veel stroompjes en bergen. Wat een leuk centrum heeft Auckland. Mooie winkelstraten, veel hoge gebouwen waar op de hoogste verdieping een cocktailbar🍸 is. Verder veel gezellige terrasjes, leuk aan de haven. Prachtige boten liggen daar. Heerlijk geborreld en gegeten.
Mount Eden
Vandaag staat Mount Eden en Auckland op het programma. Bij elkaar een pittige wandeling van 3 uur. Goed bezig weer😁. Mount Eden ligt vlakbij onze B&B en geeft een mooi uitzicht als je de top bereikt hebt. Deze uitgedoofde vulkaan barstte meer dan 28.000 jaar geleden voor het laatst uit, lang voordat er menselijke bewoners waren. De krater is 50 meter diep en is volledig met gras begroeid. Tijdens deze wandeling zag je de sky tower overal bovenuit steken. Morgen onze laatste dag in NZL😪. We sluiten af met een bezoek aan Waiheke. Een mooi eiland met goede winery’s en een heerlijk strand.
Dag NZL, Hello Sydney
Afscheid genomen van NZL. Met een goed gevoel naar onze laatste bestemming, Sydney. Sydney is de oudste en grootste stad van Australië en de hoofdstad van de deelstaat Nieuw-Zuid-Wales. Sydney telde op 1 januari 2019 ruim 5 miljoen inwoners. De agglomeratie is de grootste van Oceanië. Sydney kent vele historische gebeurtenissen waardoor de geschiedenis van deze stad bepalend is voor die van de rest van het land. Het gebied rondom de haven van Sydney werd meer dan 40.000 jaar bewoond door Aboriginal stammen zonder enige inmenging van andere volkeren. Tijdens zijn eerste reis naar de Stille Oceaan in 1770 bracht James Cook de oostkust van Australië in kaart en landde hij in Botany Bay. In 1788 werd Sydney, als een Britse strafkolonie, de eerste Europese nederzetting in Australië. We zitten in een hotel vlak bij Darling Harbour en 2 minuten van de Wharf. Vervolgens daar heerlijk gegeten en onze ogen uitgekeken naar de voorbijgangers. Mooie dames met zeer weinig kleren aan en super veel gayscene.
Blue Mountains; The Three Sisters
Vandaag onze excursie naar de Blue Mountains. Om 07.00 uur opgepikt door een minivan met 18pp en Lloyd, onze gids, op weg naar de Three Sisters en Scenic World. Onderweg kennis gemaakt met iedereen en Lloyd vertelde ons de romantische versie van The Three Sisters. De eeuwenoude Aboriginal-legende vertelt dat drie zussen verliefd werden op drie mannen van een andere stam. Ze wilden trouwen, maar het was echter volgens hun wetten verboden om te trouwen. Er ontstond een gevecht. Om de zussen te beschermen veranderde een wijze ze in steen. Jammer genoeg overleed de wijze tijdens het gevecht en kon niemand ze weer terug veranderen. Het echte verhaal, minder romantisch maar waar is dat de rotsformatie is gevormd door erosie. Het zachte zandsteen in de Blue Mountains is makkelijk te vervormen door de wind, regen en rivieren. Zodoende zijn de toppen rond de Jamison-vallei langzaam afgesleten. Formaties zoals de Three Sisters ontstaan als water in kleine spleten in de rotsen sijpelt, waardoor de spleten langzaam groter worden. Uiteindelijk zal de rotsformatie helemaal eroderen en zal er van de vormen niets meer overblijven.
We zijn mooi op tijd om dit natuurschoon te gaan bekijken. Onderweg werd het weer echter slechter, veel bewolking en deze werd dichter en dichter. Bij Echo Point aangekomen was de vallei met The Sisters 1 groot wit vlak😪.
Nu door naar Scenic World. Daar gaan we met een gondel over de Jameson vallei met de Three Sisters en wat onwijs gaaf is, je kan door de vloer 270 meter naar beneden kijken zo de diepte in. Nou, je begrijpt het al, dat was dus ook helaas pindakaas! Vervolgens met de ’s werelds steilste spoorlijn naar beneden om het Jurassic-regenwoud te verkennen. Mooie tocht over een loopbrug, langs lianen, onwijs hoge bomen, kleine watervalletjes. Nu door naar de volgende vallei. Volgens onze gids nog mooier dan daar net…laten we hopen dat de wolken zijn opgetrokken 😊.
Megalong Valley
De naam Megalong Valley zou zijn afgeleid van een Aboriginal woord dat ‘Vallei onder de rots’ betekent. Megalong Valley is het land van Gundungurra. Tegenwoordig wordt de vallei nog steeds gebruikt voor landbouw, maar het toerisme is toegenomen sinds de historische Six Foot Track is hersteld. Dit pad is in de 19e eeuw uitgezet als een ruiterpad van Katoomba naar Jenolan Caves.
Vol verwachting kwamen we aan bij deze vallei Bij het uitkijkpunt op de varkenskop zagen we een aantal klimmers bezig. Sneu voor hen dat ze na al dat klimmen geen uitzicht hebben.
Koala’s & Kangoeroes
Onze voorlaatste stop was bij Sidney Zoo Wildlife. Op naar de koala’s en kangoeroes. De Koala’s lagen lekker te slapen. Dat schijnen ze 22 van de 24 uur te doen. We konden ons maar moeilijk losmaken van deze prachtige beestjes, maar we wilden ook graag naar de kangoeroes. Na wat omzwervingen via reptielen en schattige Blue pinguïns zagen we eerst de Tasmaanse Duivels. We zagen eerst een Wallaby. Dit is een kleinere soort en wat schuchter. Verderop zaten de grotere broers en zussen en die houden van aandacht. Daar aangekomen lagen ze helaas allemaal te slapen. Maar het geluk was weer met ons, want het werd binnenkort voedertijd. Joehoe wat een feest 😁😍.
Heerlijk geaaid, geknuffeld met deze fantastische beesten. Er liep een struisvogel gezellig om alles heen en die probeerde ook een graantje mee te pikken. Super dat we dit mogen meemaken. Dit maakte onze hele dag weer helemaal goed.
Ferry naar Barangaroo
Het is ontzettend goed geregeld met de ferry in Sydney. Je kan gewoon in en uitchecken met je creditcard. De ferry kwam vlak langs de bekende Sydney Harbour brug. Deze is in 1932 geopend. De brug maakt de noordelijke regio van de stad toegankelijker. De brug is van staal en bevat zes miljoen met de hand geslagen klinknagels. Sterke kabels moeten voorkomen dat de brug door de hete zon uitzet. Het is de breedste boogbrug ter wereld, maar niet de langste. Het brugdek biedt plaats aan acht rijstroken voor autoverkeer, twee treinsporen, een fietspad en een voetpad. Sydney Harbour Bridge is 1149 meter lang en heeft een boogspan van 503 meter. De top van de boog is 134 meter boven zeeniveau. Door zijn ligging is het een bekend symbool van Sydney geworden. Heel gaaf om deze bekende brug nu van dichtbij te zien. Je kan voor veel geld deze brug beklimmen. Bovenop de brug heb je dan een fantastisch uitzicht.
Operahouse
Het plan om het Sydney Opera House aan de haven van Sydney te bouwen, ontstond in 1955. De Deen Jørn Utzon won de architectuurwedstrijd. Hij zou het ontwerp in één keer zonder meetlat of rekenmachine vanuit de hand hebben getekend. Hij hield veel van zeilen. Dit gebouw zou zijn liefde voor de zeilsport symboliseren omdat de daken niet alleen op schelpen lijken maar ook op de zeilen van een groot zeilschip. Oorspronkelijk had men de bouw geraamd op $ 7 miljoen en de opleverdatum op 26 januari 1963 (Australia Day). De uiteindelijke kosten waren $102 miljoen en het werd pas in 1973 geopend.
Hongi
Beneden in het hotel werden we aangesproken door een enorme grote, brede (Maori) man. Hij zag Peter zijn NZL pet en dat is zijn geboorte land. Enthousiast over onze NZL vakantie verteld en volgens traditie wilde hij graag de Hongi met Peter doen. De Hongi is een symbolische begroeting die afkomstig is van de goden. Het lijkt heel erg op ‘neuzen’. Bij de Hongi duwen de Maori de voorhoofden en neuzen tijdens de begroeting tegen elkaar. Met deze groet verwelkomen de Maori elkaar in hun familie en delen ze de adem en ziel van het leven. Het voorhoofd staat namelijk symbool voor de herinneringen aan de voorouders en de neus voor ademhalen.
Nou, dat was een hele speciale ervaring. Bij vrouwen kussen ze niet, maar snuiven ze langs de wang.
Bondi Beach
Het zou vandaag ruim 37 graden worden, dus lekker naar het strand. Bondi Beach stond nog op ons lijstje. Daar aangekomen waren we verrast hoe groot het was. We zagen de bekende strandwacht, die we kennen van TV. En door de hoge golven en de stroming hadden ze het aardig druk. Een lekker plekje gezocht dicht bij zee en ons ogen uitgekeken. Heerlijk gesprongen in de golfen en genoten van de surfers.
Newtown & Manly Beach
Laatste dag Sydney. Peter had via email bij een platenzaak in Newtown 2 plaatjes geregeld. Newtown was een beetje westernachtig opgezet en de meeste gebouwen konden wel een opknapbeurt gebruiken. Plaatjes lagen klaar, dus Peter heeft nu ook een Australische persing van het bekende nummer Lola van The Kinks 🥳. strandspullen gepakt en de ferry naar Manly Beach. Dit strand vinden de Sydnyers prettiger. Het is goed bereikbaar en rustiger dan Bondi. Prima locatie, gezellig winkelstraatje naar de beach en een leuke boulevard. En wat schetst mijn verbazing…. Ze verhuren bedjes en parasols en zelfs een board voor in zee. We hebben een heerlijke middag gehad. Vervolgens aan de andere kant nog de laatste zonnestralen gepakt met een biertje erbij. In het donker nog langs het verlichte Opera House, de brug en de skyline gevaren. Daarna nog een drankje in Darling Harbour. Mooie afsluiting van onze laatste dag.
Via Singapore naar huis
We vlogen 16.10 uur, dus we konden op een relaxte manier inpakken, ontbijten en nog even wat laatste zon pakken, want in NL was het koud en nat🥶. Na een vlucht van 9 uur stonden we in Singapore. De vlucht naar Amsterdam was 3 uur later en ook deze vertrok op tijd. We waren net een half uur op weg en toen kregen we de boodschap dat het vliegtuig terugkeerde naar Singapore want er was iets mis. Dat was flink balen. Vertrek 4 uur later met een ander vliegtuig. Gelukkig ging dit vliegtuig wel verder en kwamen we rond 11.00 op Schiphol aan.
In de aanbieding voor thuisbridgers: twee bridgekleden. De een is rond met een diameter van 150 cm met rond de rand de kaartsymbolen. De ander is een soort van rechthoekig, ongeveer 115 bij ongeveer 150 cm met rode biezen. Interesse? Stuur even een mail naar Loes Joosten (lpj.joosten@hotmail.com) Wel nog even zelf wassen en strijken voor de thuisbridgepret kan beginnen.
Na de uitleg over de werking van het mannen en het vrouwenbrein heb ik een paar leuke reacties gekregen, waarvoor dank. Maar ook de vraag: hoe komt dat dan, dat die breinen zo verschillend zijn? Een mooie vervolgvraag waar ik graag op inga.
Daarvoor moet ik wel een tijdje terug in de tijd. Naar de tijd van ‘De stam van de holebeer’. Iemand die de boekenserie nog kent? Die speelden zich af in de tijd dat de mens er nog niet echt uitzag zoals de hedendaagse mens maar het er wel op begon te lijken. De breinen waren zich aan het vormen op de wijze waarop dat op dat moment nodig was: met duidelijk aparte rollen voor mannen en vrouwen.
De setting is als volgt: de mensen leven in grotten met een aantal families bij elkaar, mannen, vrouwen en kinderen. De mannen hebben eigenlijk maar één taak: er af en toe op uitgaan om mammoeten te doden. Verder doen ze niet zo veel. Dit is het moment waarop die doos voor NIKS is ontstaan, ietwat noodgedwongen dus.
Die mammoeten leven niet echt naast de opening van de grot dus de mannen trekken erop uit en zijn soms dagen onderweg. Ze moeten ver om zich heen kijken en meteen in de gaten houden waar ze vandaan komen. Zo is het goede richtingsgevoel ontstaan en de overtuiging dat wegenkaarten of de weg vragen absoluut overbodige zaken zijn.
De mannen zijn dus met een (veelal klein) groepje onderweg om te zoeken naar de mammoet en praten niet veel met elkaar. Dat is nergens voor nodig. En niet handig ook. Ten eerste moeten ze goed opletten op waar ze zijn en waar ze aanwijzingen voor die mammoet vinden. Ten tweede als ze praten, lopen ze de kans dat de mammoet ze hoort en er vandoor gaat; dan is alle moeite voor niks. Daarom beperken ze de communicatie tot het hoogstnoodzakelijke: alleen als ze elkaar nodig hebben om het doel te bereiken, dan wordt er gepraat. Of nou ja, in die tijd is dat meer grommen geweest. Ook dat doen mannen nog steeds: weinig woorden, af en toe grommen en alleen om hulp vragen als je daarmee je doel kan bereiken.
En is, door de gezamenlijke inspanning, de mammoet eenmaal gevonden en gedood, dan zorgen ze er samen voor dat deze terugkomt naar de grotten. Waar ze worden gecomplimenteerd om de prestatie die ze hebben geleverd: de mammoet zorgt voor eten, kleding en gereedschappen.
Intussen zitten de vrouwen ‘thuis’ bij de grotten en zorgen voor… de rest: kinderen opvoeden, eten klaarmaken, grot stofzuigen, kleren maken, wasje draaien, ontdekken welke planten in de omgeving van de grot je kan gebruiken om te zorgen dat het mammoetbiefstukje beter smaakt, het vuur aanhouden, zorgen dat ze allemaal veilig zijn. Wat we nu ook nog steeds doen: van alles en nog wat.
Daarbij houden de vrouwen de directe omgeving van de grot dondersgoed in de gaten. Er wordt ook veel gecommuniceerd en dat is handig. ‘Pas op, er zit een slang achter je’, ‘je kind klimt te hoog in die boom’, ‘probeer deze bessen eens’, ‘met deze botsplinter kan je gaatjes in mammoetleer prikken’, ‘die plant kan je niet eten, die wel’.
Je merkt het al: het vrouwenbrein is de hele dag aan het opletten, met veel verschillende onderwerpen binnen dezelfde tijd bezig en alles met elkaar in verband brengen. Zo ontstaat die kluwen elektriciteitsdraad waarmee alles met elkaar wordt verbonden, heeft het nut voor vrouwen om veel te communiceren en de directe omgeving in de gaten te houden en helpen ze elkaar verder met tips en trucs.
Omdat we eeuwen op deze manier hebben geleefd, zijn deze patronen aardig in het brein ingesleten: mannen zorgt voor de mammoet, vrouwen voor de rest en iedereen vond dat helemaal oké. Totdat ergens een man (dat moet wel) bedacht dat dit betekende dat mannen daardoor ook beter zijn dan vrouwen, meer waard of zo en dus ook meer rechten hebben dan vrouwen. En daar zijn pas ruim 100 jaar geleden de vrouwen weer tegen in opstand gekomen. En terecht! Want een andere rol, een andere functie, andere taken bevoegdheden en verantwoordelijkheden, betekent niet dat je als ene mens verheven bent boven de andere. Het zal nog eeuwen duren voor onze breinen zich daarop aanpassen, denk ik.
Afgelopen tijd is er weer druk gewerkt aan het updaten van het smoelenboek en het leeuwendeel van de mensen staat nu op de kiek. De foto’s worden gebruikt voor de ledenlijst op onze website en voor het BCZ-smoelenboek. Deze laatste wordt af en toe geüpdatet. De volgende update kunnen jullie in oktober verwachten. Met het nieuwe seizoen komen er wellicht weer nieuwe leden bij en zijn er misschien een paar opzeggingen, die lidmaatschap wijzigingen worden op dat moment in het nieuwe smoelenboek verwerkt.
Natuurlijk kunnen degenen die zichzelf niet in dit smoelenboek zien en die er wel graag in willen, altijd alvast een foto van zichzelf mailen naar mij (Romke van Zanten; zie mailadres onderaan). Dat geldt ook voor de mensen die niet tevreden zijn met de foto van henzelf en deze graag willen vervangen voor een betere. Stuur deze op of vraag mij om een nieuwe foto van je te maken.
Bij de start van het nieuwe bridge-seizoen ga ik weer 1 of 2 weken “actief” op zoek naar de mensen die nog ontbreken om hen aan te bieden gefotografeerd te worden.
Wellicht leuk om te weten, van de ongeveer 262 BCZ-leden staan er al 232 op de foto!! De 30 missende bestaan uit 4 personen die niet gefotografeerd wensen te worden en 24 mensen die nog niet door mij bereikt zijn of van wie de foto verloren is gegaan…. (tsja sorry, maar het is een mega-foto-bestand en ik heb wat tijd nodig gehad om er een weg in te vinden om het goed te kunnen beheren, dat is nu gelukt, onder andere middels een back-up).
Veel plezier met het bekijken van het smoelenboek (zie de BCZ-site) en laat je verwonderen over wat een leuke gezellige en grote bridgeclub wij toch zijn !! :)
Hartelijke groet, Romke van Zanten (romkevanzanten@icloud.com)
Als nieuw BZC-lid verwelkomen we deze maand: Louk Borsboom, Nico van Leeuwen en Reina van der Vlugt. Allen veel bridge plezier toegewenst bij onze bridgeclub, Zoetermeer.
Opzeggingen Deze periode hebben onderstaande leden hun lidmaatschap opgezegd. Marjolein Brocken, Jan Finklenberg, Arie Pitlo, Wim van Son en Sander van Steijn. Jammer, maar wellicht tot ziens in de nabije toekomst.
1-6 Hetty de Groot 2-6 Erik Huijgen Theo Zwerts 6-6 Piet de Vries 7-6 Gerda Belt 8-6 José van den Bosch 9-6 Victor Avontuur 11-6 Huub van den Broek Herman Janson-Neeleman 15-6 Rogier ’t Hoen 18-6 Aad van Kuijk 19-6 Inge van Leeuwen Thea Oudmaijer 21-6 Henk Aalbers 24-6 Diny Stapel 27-6 Tonie Tettero 28-6 Riet Vermeulen
Allen (alvast) van harte proficiat.
Beste bridgers, In deze nieuwsflits Afsluiting seizoen 19 juni met Indonesisch...
Je dient lid van deze club te zijn om dit bericht te bekijken. Al lid? Inloggen
Beste bridgers, In deze nieuwsflits Ledenzaken Nieuwsbrief van De Vlieger ...